همانطور که توسط (8) Atzori مشخص شده است، اینترنت اشیاء می تواند: اینترنت جهت دار (میان افزار)، اشیاء جهت دار (سنسورها) و معنای جهت دار (دانش) باشد
اگرچه این نوع از شرح مورد نیاز است آنهم به علت طبیعت میان رشته ای موضوع و مفید بودن IOT که می تواند تنها در یک حیطه ی کاربردی رها شود آنهم جائیکه سه مثال و نمونه یکدیگررا قطع می کنند و محل تقاطع آنها. گروه RFID اینترنت اشیاء را به صورت زیر تعریف می کنند: شبکه ی جهانی اهدافی که اتصال میانی دارند و به طور منحصر به فرد نشانی پذیرند آنهم براساس پروتکل های ارتباطی استاندارد.
اشیاء، شرکت کنندگان فعال در تجارت، اطلاعات و فرآیندهای اجتماعی هستند که آنها را قادر به فعل و انفعال و برقراری ارتباط در میان خودشان و محیط توسط تبادل داده ها و اطلاعات درک شده درباره ی محیط می سازد در حالیکه نشان دادن واکنش به صورت خودگردان برای حقایق دنیای فیزیکی و واقعی و تحت تأثیر قرار دادن آن توسط انجام فرایندهایی است که دارای اقدامات محرک برای خلق خدمات با یا بدون مداخله ی مستقیم انسانی هستند. بر طبق Forrester (9) یک محیط هوشمند – از تکنولوژی های ارتباطات و اطلاعات برای ساخت اجزاء و خدمات زیرساز حساس یک مدیریت حکومت شهری، تحصیلات، بهداشت و درمان، امنیت عمومی، درائی واقعی، حمل و نقل و تسهیلات زندگی مثل برق و آب، آگاهتر، متقابل تر و کارآمدتر استفاده می کنند در تعریف ما، ما محوریت را بیشتر روی کاربران قرار دادیم و آنرا به هیچ پروتکل ارتباطی محدود نکردیم. این موضوع اجازه‌ی کاربرد های طولانی مدت برای بهبود و گسترش استفاده از پروتکل های جدیدترین تکنولوژی در دسترس در هر نقطه داده شده در زمان را می دهد. تعریف ما از اینترنت اشیاء در محیط های هوشمند این است. اتصالات میانی ابزارهای عامل و حس گر تأمین کننده توانایی برای تقسیم اطلاعات در عرض خط مشی ها از طریق یک چهارچوب یکی شده و بهبود تصور یک عمل کننده ی معمولی برای قادر ساختن کاربردهای ابتکاری است. این توسط حسگرهای همه جا گیر یکپارچه، تجزیه و تحلیل داده ها و ارائه ی اطلاعات با محاسبات انبوه به عنوان چهارچوب متحد شده به دست می آید.
گرایشها: اینترنت اشیاءبه عنوان یکی از تکنولوژی های پدیدار شده در IT تعیین هویت شده است همانطور که در چرخه HypeIT، Gartner نوشته شده است. (شکل 2 را ببینید). یک چرخه ی Hype (10) راهی برای نشان دادن امر فوق العاده و غیرمنتظره، پذیرش، رشد و تأثیر روی کاربردهای خاص تکنولوژی هاست. می توان پیش بینی کرد IOT بین 5 تا 10 سال برای پذیرش بازار زمان می برد. مشهوریت مثال های مختلف با زمان تغییر می کندو معروفیت جستجوی وب توسط جستجوی گوگل که در طی 10 سال گذشته برای اصطلاحات اینرنت اشیا، شبکه های سنسور بی سیم و محاسبات همه جا گیر نشان داده شده در شکل [11][3] اندازه گیری می شود. هم چنین می توان دید که از آنجائیکه IOT به درون زندگی آمده است حجم جستجوها دائماً در حال افزایش است آنهم با کاهش گرایش و تمایل به سمت شبکه های سنسور بی سیم. همانطور که قبلاً جستجوی گوگل پیش بینی کرده بود (خط نقطه چین در شکل 3) این گرایش احتمالاً ادامه پیدا می کند تا دیگر تکنولوژی ها را قادر به همگرایی برای تشکیل یک اینترنت اشیاء اصلی می کند.
لینک جزییات بیشتر و دانلود این پایان نامه:
درباره این سایت